Geschiedenis van de Dwergpinscher

De dwergpinscher is ontstaan ​​in Duitsland en het ras dateert van honderden jaren geleden toen het op ratten op boerderijen jaagde. Het werd eerst de Reh Pinscher genoemd vanwege zijn vermeende gelijkenis met het reh, of kleine hert, dat ooit in de bossen van Duitsland woonde.

Er wordt gedacht dat het ras afstamt van de Duitse Standaard Pinscher, net als de Dobermann Pinscher. De dwergpinscher is echter geen opgekweekte versie van de Doberman, omdat hij eigenlijk dateert van vóór dat ras. Teckels en Italiaanse windhonden zijn ook waarschijnlijke voorouders van dwergpinschers.

In 1895 vormden Duitse fokkers de Pinscher Klub – later omgedoopt tot de Pinscher-Schnauzer Klub – en de eerste rasstandaard werd geschreven. Min Pins werden voor het eerst getoond op de Stuttgart Dog Show in 1900.

Dwergpinscherverzorging

Dwergpinschers zijn actieve kleine honden die veel training nodig hebben om goedgemanierde metgezellen te zijn, maar met de juiste zorg kunnen ze geweldige huisdieren zijn voor een verscheidenheid aan gezinnen. Dankzij hun korte vacht hebben ze niet veel nodig, afgezien van de standaard verzorging.

Oefening

Hoewel de dwergpinscher een aanhankelijke metgezel kan zijn, zijn het geen geschikte schoothondjes. Het ras gedijt het beste in een actief maar attent huishouden. Min Pins zijn zeer actieve, energieke honden die veel beweging nodig hebben om gezond te blijven. Plan 45 minuten tot een uur per dag aan speeltijd, wandelingen en andere activiteiten voor dit ras. Het is ook belangrijk om je dwergpinscher mentaal gestimuleerd te houden, omdat deze honden zich snel kunnen vervelen. Spellen zoals verstoppertje en apporteren zijn leuke manieren om met je hond te spelen terwijl je zijn geest traint.

Uiterlijke verzorging

De dwergpinscher heeft rechtopstaande oren die kunnen worden bijgesneden en een staart die kan worden gecoupeerd. De vacht is glad, glanzend en erg kort, wat slechts een eenvoudige verzorging vereist. Borstel de vacht van uw hond wekelijks of maximaal dagelijks om een ​​gezond uiterlijk te behouden. Deze honden verharen niet veel, maar net als bij de meeste rassen, moeten hun eigenaren nog steeds andere reguliere zorg bijhouden, zoals het knippen van de nagels, het poetsen van de tanden en het schoonmaken van de oren als dat nodig is.

Opleiding

Een goede training is een absolute must bij dit ras, dat kan beginnen met elementaire gehoorzaamheidslessen wanneer puppy’s ongeveer acht weken oud zijn. De dwergpinscher is behoorlijk slim en heeft de neiging om goed te reageren op training. Zonder effectieve training kan het ras ook koppig en weerbarstig worden. Hoe dan ook, de Min Pin kan als een behoorlijk personage worden beschouwd, dus verwacht vermaakt te worden door zijn capriolen.

De levendige houding en dynamische persoonlijkheid van de Min Pin maken het een geweldige metgezel voor het juiste huis. Met de juiste socialisatie kunnen dwergpinschers mogelijk goed overweg met kinderen als ze samen worden opgevoed. Deze honden houden ook van leuke hondensporten, zoals behendigheidstraining, die hun lichaam en geest samen trainen.

Veelvoorkomende gezondheidsproblemen

Net als andere rashonden kunnen dwergpinschers vatbaar zijn voor genetische gezondheidsproblemen. Verantwoordelijke fokkers streven ernaar om de hoogste rasstandaarden te handhaven, zoals vastgesteld door kennelclubs zoals de AKC. Honden die volgens deze normen zijn gefokt, hebben minder kans om erfelijke aandoeningen te ontwikkelen. Als u van plan bent een dwergpinscher als puppy te adopteren, vraag dan uw fokker om de medische achtergrond van het nest.

Sommige erfelijke gezondheidsproblemen kunnen voorkomen in het ras:

  • Luxerende patella: deze aandoening zorgt ervoor dat de knie van uw hond niet op zijn plaats springt. In ernstige gevallen kan uw dierenarts een operatie aanbevelen.
  • Ziekte van Legg-Calve-Perthes: deze orthopedische aandoening veroorzaakt degeneratie van de heupgewrichten en kan een corrigerende operatie vereisen.
  • Progressieve retinale atrofie (PRA): deze aandoening beïnvloedt het netvlies in de ogen van uw hond en leidt uiteindelijk tot blindheid.

Dieet en voeding

Actieve, groeiende Min Pin-puppy’s hebben elke dag ongeveer een ons hondenvoer van hoge kwaliteit nodig per pond lichaamsgewicht, verdeeld over drie of vier maaltijden. Volwassenen daarentegen kunnen één tot twee maaltijden per dag eten (ongeveer een halve ons voedsel per pond lichaamsgewicht). Voor deze actieve honden moet te allen tijde schoon, vers water beschikbaar zijn.

Puppy’s en jonge volwassenen die veel bewegen, kunnen baat hebben bij een eiwitrijk dieet, terwijl oudere of minder actieve honden mogelijk een dieet met toegevoegde vezels en minder vet nodig hebben om te voorkomen dat ze aankomen. Houd het gewicht van uw hond in de gaten en beperk traktaties om toekomstige gezondheidsproblemen die verband houden met obesitas bij honden te voorkomen.

Om het beste maaltijdplan te bepalen, raadpleegt u uw dierenarts over een gezond dieet op basis van de leeftijd, het gewicht, het activiteitenniveau en eventuele allergieën of gezondheidsproblemen van uw specifieke hond.

Meer hondenrassen en verder onderzoek

Als je van dwergpinschers houdt, vind je deze vergelijkbare rassen misschien ook leuk:

Er zijn tal van prachtige hondenrassen die zich bij uw gezin kunnen voegen. Met een beetje onderzoek kun je de juiste vinden om mee naar huis te nemen!

FAQ

  • Dwergpinschers zijn energieke, gezellige kleine honden die een geweldige aanvulling kunnen zijn op een verscheidenheid aan gezinnen. Dit ras is het meest geschikt voor eigenaren met oudere kinderen en gezinnen die graag regelmatig met hun honden spelen.

 

  • Dwergpinschers zijn niet agressief van aard, maar ze hebben een hoge prooidrift die kan leiden tot het achtervolgen van kleine dieren als ze niet goed zijn opgeleid. Dit ras kan ook defensief worden rond kinderen of vreemden als het niet correct wordt behandeld, dus kinderen in het huishouden moeten leren hoe ze de ruimte van de hond kunnen respecteren en veilig kunnen omgaan.

 

  • Hoewel de twee rassen ondanks hun verschillen in grootte onmiskenbaar op elkaar lijken, stammen dwergpinschers niet af van Dobermans (en dwergpinschers bestaan ​​eigenlijk al langer). In plaats daarvan wordt aangenomen dat beide Duitse honden afstammen van de Duitse Pinscher en een mix van andere rassen.