Alaskan Malamute

Geschiedenis van de Alaskan Malamute

De geschiedenis van de Alaskan Malamute begint in het hoge noorden en is een klassiek voorbeeld van de synergie die kan bestaan ​​tussen mens en dier die proberen te overleven in de zwaarste omstandigheden. Het ras dat we tegenwoordig kennen, is oorspronkelijk ontwikkeld door de Mahlemiut Inuit-stam in het noordwesten van Alaska.

Hoewel wordt aangenomen dat het ras vele generaties geleden is ontwikkeld met wolvenafstamming, is de Malamute een gedomesticeerde hond die al eeuwenlang door de Mahlemiut-stam wordt gefokt. Deze honden werden door de inheemse bevolking van het noordwesten van Alaska gebruikt om in teams zware sleeën te trekken, op jachtexpedities voor zeehonden en ijsberen, of als lokvogels bij het jagen op beren. Hun veelzijdige geschiedenis is gecentreerd rond werken, wat standvastigheid en kracht tot de sterke punten van het ras maakte. Dit in tegenstelling tot de kleinere Siberische husky, die werd gefokt voor snelheid bij het afleggen van lange afstanden tijdens het trekken van sleeën.

Ook de Alaskan Malamute werd aan het werk gezet tijdens de Klondike Gold Rush. Goudzoekers erkenden de kracht en het uithoudingsvermogen van deze hardwerkende hoektanden als een echte aanwinst bij het navigeren en delven van de Klondike voor goud.

Varianten van het Malamute-ras ontwikkelden zich in arctische gebieden van Alaska tot Groenland. In de jaren twintig leidde een interesse in competitieve sledehondenraces tot het verder fokken en ontwikkelen van deze honden. Slechts één variant van de Malamute – de Kotzebue – ontving echter vroege AKC-erkenning in 1935.

Ondanks zijn geschiktheid voor een breed scala aan taken, was het ras na de Tweede Wereldoorlog ernstig in verval. Sommige bronnen schatten zelfs dat de Malamute in 1947 slechts 30 populaties had. Om de levensvatbaarheid ervan te verzekeren, breidde de AKC de erkenning van het ras uit met de Hinman- en M’Loot-stammen. De poolhonden van vandaag zijn het resultaat van gedomesticeerde fokkerij, en hoewel ze majestueuze en prachtige wezens zijn, is hun bloedlijn pure hond (geen halfwolf).

De Alaskan Malamute wordt veel tentoongesteld op internationale hondenshows, waaronder de Westminster Kennel Club en de Crufts Dog Show in Engeland. Ze concurreren in de werkgroep, en hun waardige manier en groot formaat zijn een indrukwekkende aanwezigheid wanneer ze in de ring stappen.

Alaskan Malamute-zorg

Gezien hun grootte en kracht, is het belangrijk dat u duidelijk en krachtig leiderschap geeft aan een Alaskan Malamute. Dit ras vereist ook veel verzorging en fysieke activiteit om een ​​gelukkig en gezond leven te leiden.

Oefening

De Alaskan Malamute heeft aanzienlijke bewegingsbehoeften sinds hij is gefokt om te werken. Een grote tuin met ruimte om energie te verbruiken kan helpen om deze honden actief en evenwichtig te houden, maar het is niet genoeg om aan hun behoeften te voldoen.

Malamutes hebben baat bij gestructureerde oefeningen. De mogelijkheden voor stimulerende en vermoeiende activiteiten zijn legio bij deze sterke, hardwerkende honden. In geschikte klimaten zijn ze een uitstekende keuze voor wandelen en backpacken, hardlopen of zelfs zwemmen met hun baasjes. Als u op zoek bent naar meer geavanceerde opties, kan uw Malamute ook worden getraind voor behendigheidssporten, gewichtstrekwedstrijden of u op een fiets of ski’s trekken (bekend als bikejoring of skijoring).

Uiterlijke verzorging

Een van de grootste uitdagingen bij dit ras is misschien wel de uitgebreide verharing. Uitgerust met een dikke, waterdichte dubbele vacht, hebben deze honden veel haar. Wees erop voorbereid dat u uw hond minstens meerdere keren per week grondig moet borstelen, hoewel sommige mensen aanbevelen om dagelijks te poetsen (en stofzuigen) om vachtvlagen onder controle te houden.

Malamutes verliezen hun ondervacht twee keer per jaar in zowel de lente als de herfst. Tijdens deze periode van zware verharing, moet je je hond elke dag borstelen en een ondervachthark gebruiken om te voorkomen dat verdwaalde vachten je huis overnemen.

Opleiding

Zonder de juiste gehoorzaamheidstraining kan de dominante aard van deze honden ertoe leiden dat ze andere huisdieren rondduwen. Af en toe kan het bekend zijn dat ze krachtig zijn met kinderen, maar de overgrote meerderheid van Alaskan Malamute-eigenaren vindt dat hun honden geduldig en loyaal zijn met jonge kinderen. De beste manier van handelen is om gehoorzaamheidstraining een prioriteit te maken vanaf de puppytijd om een ​​hond op te voeden die je respecteert en naar je luistert naarmate hij groter en sterker wordt.

Veelvoorkomende gezondheidsproblemen

De Alaskan Malamute is relatief gezond. Zoals de meeste raszuivere dieren, heeft het een paar genetische gezondheidsproblemen om op te letten, samen met andere die verband houden met de immense omvang van dit ras. Testen is beschikbaar voor bepaalde grote problemen. Evaluaties aanbevolen door de National Breed Club omvatten de heupen, ogen en een polyneuropathie-DNA-test. Gerenommeerde fokkers moeten duidelijke testresultaten geven aan de ouders van elk nest.

Enkele van de meest voorkomende gezondheidsproblemen van de Alaskan Malamute zijn:

• • Kanker: Kanker bij honden kan van invloed zijn op veel hondenrassen. Wanneer kanker in minder ernstige stadia wordt betrapt, kan het vaak worden behandeld met chemotherapie, bestraling of een operatie om de getroffen gebieden te verwijderen.
  • Elleboog- en heupdysplasie: deze aandoeningen beïnvloeden de gewrichten van uw hond naarmate ze ouder worden. Dysplasie kan soms worden behandeld met fysiotherapie, maar in ernstigere gevallen kan een operatie nodig zijn.
  • Polyneuropathie: deze neurologische aandoening veroorzaakt een onjuiste werking van de zenuwen van de hond.
  • Hypothyreoïdie: ook bekend als een te trage schildklier, beïnvloedt hypothyreoïdie de natuurlijke hormoonregulatie van het lichaam en veroorzaakt een vertraagd metabolisme.
  • Dagblindheid: deze aandoening heeft invloed op de kegeltjes in de ogen en kan ervoor zorgen dat uw hond buiten en in fel verlichte ruimtes slecht zicht of blind wordt.
  • Ziekte van Von Willebrand: Deze ziekte schaadt het vermogen van het bloed om te stollen.
  • Maagdilatatie-Volvulus (GDV of Bloat): Honden van grote rassen zijn vaak vatbaar voor Bloat, waarbij de maag zich vult met gas en kronkels. Preventieve chirurgie, profylactische gastropexie genaamd, kan worden uitgevoerd door uw dierenarts.

Dieet en voeding

Geef uw Alaskan Malamute een kwaliteitsdieet voor jaren van gezondheid en geluk. Deze honden kunnen vatbaar zijn voor overeten of een Bloat ontwikkelen doordat ze hun voer te snel naar binnen slikken, dus het is aan te raden om meerdere kleinere maaltijden per dag te geven in plaats van één of twee grotere porties.

Praat met uw dierenarts om een ​​consistent dieet en portieschema te plannen op basis van de leeftijd, het gewicht en het activiteitenniveau van uw Malamute. Dit is een belangrijke stap om uw hond te helpen overmatige gewichtstoename of obesitas bij honden te voorkomen, wat kan leiden tot andere gezondheidsproblemen.

Overzicht Alaskan Malamute

Meer hondenrassen en verder onderzoek

Alaskan Malamutes zijn geweldige honden voor de juiste eigenaar. Voordat u dit ras adopteert, moet u er serieus over nadenken of u de juiste omgeving, lichaamsbeweging, training en verzorging kunt bieden om uw Malamute gelukkig en gezond te houden. Als je geïnteresseerd bent in soortgelijke hardwerkende hoektanden, kijk dan op:

Er zijn tal van verschillende hondenrassen die zich bij uw gezin kunnen voegen. Met een beetje onderzoek kunt u de juiste voor u vinden!

• In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is de Alaskan Malamute geen halfwolf. Hoewel zijn oorsprong misschien het fokken met wolven omvatte, wordt het al honderden jaren puur gefokt met honden in zijn soort.

• Alaskan Malamutes en Siberische husky’s worden neven en nichten genoemd, maar de Malamute is aanzienlijk groter en komt uit de regio van Alaska (terwijl de husky inheems is in Siberië).

• Alaskan Malamutes zijn erg loyaal van aard. Ze zijn lief voor hun familie, en ze houden doorgaans hun vriendelijke houding tegenover vreemden (waardoor ze geweldige metgezellen zijn, maar geen geschikte waakhonden).